ഷാജി - നല്ലവനായ എന്‍റെ അയല്‍വാസി സുഹൃത്ത്..

കഴിഞ്ഞ എന്‍റെ പോസ്റ്റ് പബ്ലിഷായ ഉടന്‍ തന്നെ ജോസഫ്‌ എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു " അളിയാ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന കാര്യങ്ങളാ നീ എനിക്ക് വേണ്ടി നിന്‍റെ ബ്ലോഗില്‍ എഴുതിയത്" എന്ന്. എനിക്കൊത്തിരി സന്തോഷം തോന്നി..എങ്കിലും ഒരു പരാതി ഉള്ളില്‍ തോന്നി.. "എന്തിനാ അളിയാ നീ എന്നെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു പറയുന്നതു, നിനക്ക് അത് ഇവിടെ കമന്റില്‍ എഴുതിയിട്ട് കൂടെ? മറ്റുള്ളവര്‍ വായിച്ചറിയട്ടെ നിന്‍റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍.. പ്രിയ വായനക്കാരെ, നിങ്ങളും അങ്ങനെ തന്നെ ചെയ്യണം കേട്ടോ..

അപ്പോള്‍ നമുക്കിനി ഷാജിയിലേക്ക് പോകാം.. ഷാജിയുടെ കുറച്ചു വികൃതികള്‍ ഇതിന് മുന്‍പും ഞാന്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.. അതിനാല്‍ മറ്റു കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ ഞാന്‍ പറയാം.. ഞാനും ഷാജിയും കൂട്ടുകാരും, അയല്‍വാസികളും ആണ്.. നന്നേ എന്‍റെ ചെറുപ്പത്തില്‍ ഒരു ചെറിയ വീട് തല്ലിക്കൂട്ടി, എന്‍റെ ഇച്ചാച്ചന്‍..അത് ഷാജിയുടെ അയല്‍പക്കത്ത്‌ ആയിരുന്നു.. ഞങ്ങള്‍ ഏകദേശം സമാന പ്രായക്കാര്‍ ആയിരുന്നു.. ഒരു സ്കൂളില്‍ ഞങ്ങള്‍ നാലാം തരം വരെ ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചു.. ചെറുപ്പം മുതലേ ആള് ഒരു ശാന്തനായിരുന്നു.. ഒത്തിരി മിരുമിരുപ്പോന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ ആള് ഒരു ഭയങ്കര വികാരജീവിയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ഫീല്‍ ചെയ്യുന്ന ടൈപ്പ് ആയിരുന്നു അവന്‍.. പക്ഷെ മനസ്സില്‍ ഒന്നുമില്ലാത്തവന്‍.. ഒത്തിരി ആത്മാര്‍ത്ഥത അവന്‍ കാണിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഞങ്ങളോടെല്ലാവരോടും..ഞങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെ കിടിലന്‍ ആയിട്ട് നടക്കുമ്പോഴും അവന്‍ കൂടെ നില്‍ക്കുമായിരുന്നു, പക്ഷെ അതിലൊന്നും അവന് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു താല്‍പ്പര്യവും ഉള്ളതായി തോന്നിയിട്ടില്ല.. ഞങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി അവന്‍ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു..അവനും, ജിമ്മിയും പഠിച്ചത് ഒരു സ്കൂളില്‍ ആയിരുന്നു..ഇതേ സ്കൂളില്‍ ഒരേ ക്ലാസ്സില്‍ പഠിച്ചിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ നാട്ടുമ്പുറംകാരിയാണ് അവന്‍റെ സഹധര്മണി. ഞാന്‍ ആ സ്കൂളില്‍ പഠിച്ചിട്ടില്ല എങ്കിലും, സകലവിവരങ്ങളും എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും കൂടിയിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ പങ്കുവക്കുമായിരുന്നു. അവന്‍റെ വിവാഹവും ഒരു പ്രേമ വിവാഹം ആയിരുന്നു, but arranged by their families.. ഒത്തിരി രസമുള്ളതായിരുന്നു അവരുടെ പ്രേമം.. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ വേനല്‍ മഴ പോലെ..ഇടക്കൊന്നു പെയ്യും,, പിന്നെ കുറെനേരത്തേക്ക് നല്ല വെയിലും.. ബാക്കി ഞങ്ങളെ എല്ലാവരെയുംപോലെ കൊണ്ടു പിടിച്ചുള്ള ഒരു സ്നേഹമോന്നുമാല്ലയിരുന്നു അവരുടേത്..തമ്മില്‍ അവര്ക്കു ഇഷ്ടമായിരുന്നു.. പക്ഷെ അവന്‍ ഒരിക്കലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല അവന് ഈ കുട്ടിയോടുള്ള സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച്.. അവര്‍ ഒരിക്കലും കാണാന്‍ ശ്രമിക്കുകയോ, മറ്റുള്ളവരെ കൊണ്ടു പറയിപ്പിക്കുകയോ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. പക്ഷെ ഈ പെന്കുട്ടിയോടുള്ളതിനെക്കാള്‍ ഇഷം അവന് അവന്‍റെ ക്ലാസ്സില്‍ പഠിക്കുന്ന മറ്റൊരു കുട്ടിയോടയിരുന്നു. അത് അവന്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. അവന് അവളെയും, അവള്ക്ക് അവനെയും ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്നാണ് അവന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. പത്താം ക്ലാസിനു ശേഷം, കോളേജില്‍ ചേര്ന്ന ഷാജി, പക്ഷെ അവന്‍റെ മനസ്സ് മാറിയതായി പറഞ്ഞു കേട്ടില്ല.. പിന്നെ ഒരിക്കല്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു അവനും ആദ്യത്തെ കുട്ടിയും(അവന്‍റെ ഭാര്യ) തമ്മില്‍ കത്തുകള്‍ എഴുതാറുണ്ട് എന്ന്..അന്ന് ആ കുട്ടി ഹൈദരാബാദില്‍ പഠിക്കുകയായിരുന്നു.. ആ സമയം മുതലാണ് അവര്‍ ശരിക്കും പ്രേമിച്ചു തുടങ്ങിയത് എന്നാണ് അവന്‍ പറഞ്ഞതു. ഇന്നു രണ്ടു കുട്ടികളുടെ പിതാവാണ് അവന്‍.. എങ്കിലും, ആ പഴയ ഫീലിങ്ങ്സ്‌ ഒന്നും മാറിയിട്ടില്ല.. ഒന്നു ഫോണ്‍ വിളിക്കാന്‍ വിട്ടു പോയാല്‍, ഒന്നു കമ്പനി കൂടാന്‍ മടിച്ചാല്‍, സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നും എന്നെ പിക്ക് അപ്പ്‌ ചെയ്യാന്‍ അവനെ വിളിക്കാതിരുന്നാല്‍ ഒക്കെ അവന്‍ പിണങ്ങും..

ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ, ഞങ്ങള്‍ അയല്‍ക്കാര്‍ ആയിരുന്നെന്നു.. ഇടക്കിടക്കൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടുകാര്‍ എന്തെങ്കിലും കാരണം കണ്ടു വഴക്ക്‌ഉണ്ടാക്കുമായിരുന്നു .. എന്നാല്‍ ആ വഴക്കുകളൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടിനെ തകര്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒത്തിരി ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്.. പണ്ടു ഞങ്ങള്‍ ഒന്നു ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടുകാര്‍ എത്ര വലിയ വഴക്കുണ്ടാക്കിയാലും, തക്കതായ കാരണം ഒന്നുമില്ലെന്കില്‍ ആ വഴക്ക് ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടുകെട്ടിനെ ബാധിക്കരുതെന്ന്.. ഒരു പരിധി വരെ ഞങ്ങള്‍ അത് സാധിച്ചു എന്ന് വേണം പറയാന്‍..ഇപ്പോഴും എന്‍റെ കൂടെയുള്ള എന്‍റെ കൂട്ടുകാരില്‍ ഒരുവന്‍ ഷാജിയാണ്..

ഏറ്റവും രസമുള്ള കാര്യം മറ്റൊന്നാണ്‌.. അവന്‍റെ പഴയ സ്കൂള്‍ കുട്ടി, ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്‍, ഞങ്ങളുടെ പള്ളിയില്‍ തന്നെയാണ് കല്യാണം ചെയ്തു വന്നിരിക്കുന്നത്.. രണ്ടു പേരും ഒരിക്കല്‍ നേരില്‍ കണ്ടു മുട്ടി.. അവളുടെ ഒക്കത്ത് രണ്ടു കുട്ടികള്‍, ഇവന്‍റെ കയ്യില്‍ തൂങ്ങി ഇവന്‍റെ രണ്ടു പൈതങ്ങള്‍.. മനസുകൊണ്ട് അവന്‍ പറഞ്ഞു കാണും.. "ആശംസകള്‍...",,"ഉവ്വെടാ" എന്ന് അവളും ....