Thursday, March 26

പള്ളി പെരുന്നാളും, ഒരു ത്രിഗുണനും...

ഓഗസ്റ്റ്‌ 15, വളരെ പ്രശസ്തമായ ഞങ്ങളുടെ പള്ളിയിലെ വലിയ തിരുന്നാള്‍ ആണ്. ഞങ്ങളുടെ നാടിന്‍റെ ഒരു വലിയ വിശേഷം ആണ് ആ പെരുന്നാള്‍. പെരുന്നാളിന് ഇല്ലാത്ത ഇടപടൊന്നുമില്ല. ഒരു നാടന്‍ ഷോപ്പിങ്ങ് മാള്‍ ആയി ഞങ്ങളുടെ നാടു മാറപ്പെടുന്ന ദിവസം. പള്ളിയുടെ കിഴക്കേ വശത്തുള്ള കുരിശു പള്ളിയുടെ അടുത്ത് നിന്നും തുടങ്ങാം നമുക്കു പെരുന്നാള്‍ വിശേഷം. അവിടെ മൊത്തം രണ്ടു വിഭാഗം കച്ചവടക്കാരന് ഉള്ളത്. ഒന്നു മണ്‍ചട്ടികളും, മണ്‍കലങ്ങളും വില്‍ക്കുന്നവര്‍. പിന്നെ പായ വില്‍പ്പനക്കാര്‍.. അവിടെ നിന്നും ഒരല്പം കൂടി പടിഞ്ഞാട്ടു വന്നാല്‍ കാണാം പലതരം ഉണക്ക മീന്‍ വില്‍ക്കുന്ന കച്ചവടക്കാര്‍.. അവിടെ നിന്നും പിന്നെയും പടിഞ്ഞാട്ടു പോന്നാല്‍, റോഡിനു ഇരുവശവുമായി അല്ലറചില്ലറ സാധങ്ങളുമായി കുറെ ആള്‍ക്കാര്‍, പിന്നെയും പടിഞ്ഞട്ടെക്ക് പോന്നാല്‍, ഫര്‍ണീച്ചര്‍ കടക്കാര്‍, പിന്നെ ഒരു വലിയ ചെടി വില്‍പ്പന ശാല.. പിന്നെ കുറെ തുണി കടകള്‍(മൊബൈല്‍) , പിന്നെ പള്ളിമുറ്റം നിറയെ, വളക്കച്ചവടക്കാര്‍, മുറക്കച്ചവടക്കാര്‍, മിഠായി കച്ചവടക്കാര്‍, പുളിക്കച്ചവടക്കാര്‍, പോപ്പ് കോണ്‍ കച്ചവടക്കാര്‍, പഴ ക്കച്ചവടക്കാര്‍, വലക്കച്ചവടക്കാര്‍, ഇറച്ചി സാധനം കച്ചവടക്കാര്‍, ഏറ്റവും അവസാനമായി, ഇറച്ചി കച്ചവടം. ആകെ ഒരു തിരക്കും, ബഹളവും ഒക്കെയാണ്.. ഇറച്ചി കച്ചവടം നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തു നിന്നും കായല്‍ തീരം വരെ എത്തിപെടാന്‍ ചുരുങ്ങിയത് ഒരു മണിക്കൂര്‍ എങ്കിലും എടുക്കും. അത്ര തിരക്കാണ്..എത്ര തരം ശബ്ദങ്ങള്‍ നമുക്കന്നു കേള്‍ക്കാം എന്ന് അനുഭവിച്ചു നോക്കിയെന്കില്‍ മാത്രമെ നമുക്കറിയാന്‍ കഴിയൂ.. ഇനി വീടുകളിലോട്ടു നോക്കിയാലോ.. എല്ലായിടത്തും ഇഷ്ടം പോലെ വിരുന്നുക്കാര്‍.. അവിടെയും ഈ തിരക്ക് തന്നെയാണ് കാണാന്‍ കഴിയുക. അങ്ങനത്തെ ഒരു പെരുന്നാളിന് ഞങ്ങളുടെ ടീം ഒന്നു കൂടാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.. പതിനാലാം തീയതി രാത്രിയില്‍, ജോജിയുടെ ഒഴിഞ്ഞ കടമുറിയില്‍ കൂടാന്‍ തീരുമാനമായി.. കള്ള് മേടിക്കാനുള്ള പൈസ എങ്ങനെയൊക്കെയോ സംഘടിപ്പിച്ചു.. രാത്രിയില്‍ എല്ലാവരും കൂടി എന്റെ വീട്ടില്‍ വന്നു. അവിടെ നിന്നും ഒരു towel എടുത്തു നേരെ ഞങ്ങളുടെ വീടിന്നടുത്തുള്ള ഒരു എക്സ്-മിലിട്ടറിക്കാരന്റെ വീട്ടില്‍ ചെന്നു, ഒരു XXX Rum വാങ്ങി, കൊണ്ടുപോയ towel ല്‍ പൊതിഞ്ഞു നേരെ നമ്മുടെ സ്ഥലത്തെത്തി.. ഒരു പിടിപ്പീര് തുടങ്ങി.. ഞാന്‍ ശരിക്ക് അടിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലായിരുന്നു.. എല്ലാവരും കൂടിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങളന്നു ശരിക്ക് കൂടി. രാവിലെ ഒരു 5 മണി ആയിക്കാണും ഞങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞപ്പോള്‍. വീട്ടില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഒരു ബോധവും ഇല്ല.. എനിക്കണെങ്കില്‍ അന്ന് പള്ളിയില്‍ പാടാനും പോകണമായിരുന്നു.. ഒരു വിധത്തില്‍ എണീറ്റ്‌ കുളിച്ചു രാവിലെ പാടാന്‍ പോയി.. അന്ന് ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഒരു 2 മണി വരെ സത്യത്തില്‍ ഒരു രസവും ഇല്ലായിരുന്നു.. കുടിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണം , പിന്നെ ആകെ ഒരു വല്ലായ്ക.. അങ്ങനെ ആദ്യത്തെ പെരുന്നാള്‍ കൂടലില്‍ തന്നെ എന്‍റെ പരിപാടി പൂട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ..ഇപ്പോള്‍ ആലോചിക്കുമ്പോള്‍ ശരിക്കും അതിശയം തോന്നുകയാണ്‌.. അന്ന് ഇവിടെനിന്നും കിട്ടി അത്ര ധൈരൃം... ഉത്തരം ഒന്നേയുള്ളൂ..കൂടെ കൂട്ടുകാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോള്‍ എന്ത് സംഭവിച്ചാലും അവര്‍ നോക്കികോളും എന്ന ഒരൊറ്റ ധൈരൃം, അതായിരുന്നു എല്ലാ തരികിട പ്രവര്‍ത്തികള്‍ക്കും പിന്നിലുണ്ടായിരുന്ന പ്രചോദനം..

2 comments:

Anil cheleri kumaran said...

പിന്നെ, പ്രായത്തിന്റെ ആവേശവും.

diju pallipparamban said...

ഗുരുവേ നമഹ : ഞങ്ങള്‍ ആരും ഒന്നും അല്ല ...നിങ്ങളുടെ മുന്‍പില്‍ ..

Post a Comment