ഒരു അവുധിക്കാലം.. പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്തതിനാല്‍ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യേണ്ടേ എന്ന് ചിന്തിച്ചു നടക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍.. അവുധിക്കാലം എന്നുപറയുമ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ക്കറിയാമല്ലോ അത് മാമ്പഴക്കാലം കൂടിയാണെന്ന്..ജോജിയുടെ വീട്ടിലനെന്കില്‍ ഇഷ്ടം പോലെ മാവുകള്‍, അതില്‍ നിറയെ നല്ല മുഴുത്തു, മൂത്ത് പഴുത്ത പലതരത്തിലുള്ള മാങ്ങകള്‍ കിടക്കുന്നു..ഉച്ചക്കുള്ള ഊണും കഴിച്ചു , ഞങ്ങള്‍ അങ്ങനെ ജോജിയുടെ വീട്ടില്‍ ഒത്തു ചേരാന്‍ തുടങ്ങി. എല്ലാ ദിവസവും അവിടെ നിന്നും മാങ്ങാ കഴി തുടങ്ങി. തുടക്കത്തില്‍ മൂത്ത് പഴുത്തു കാറ്റത്തു തനിയെ താഴെ വീഴുന്ന മാങ്ങാകളായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ലക്‌ഷ്യം. പക്ഷെ ഞങ്ങള്‍ 7 പേരില്ലേ.. അപ്പോള്‍ വീഴുന്ന മാങ്ങയുടെ എണ്ണം പോരാതെയായി. പതിയെ പതിയെ ജോജിയുടെ അമ്മയും, പെങ്ങന്മ്മാരും കാണാതെ മാവില്‍ എറിയാന്‍ തുടങ്ങി. ആ വര്‍ഷം ജോജിയുടെ വീട്ടിലെ സകല മാവുകളും, നാരായണന്‍ പണം കൊടുത്തുറപ്പിച്ചു വച്ചതായിരുന്നു. നാരയണന്‍ എന്ന് പറയുന്ന ആളാണ് ഞങ്ങളുടെ പള്ളിപ്പുറത്തെ മൊത്ത മാങ്ങാ വ്യാപാരി..ഞങ്ങളുടെ വരവും പോക്കും കണ്ടപ്പോള്‍ നാരായണനും സംശയം ആയി. പുള്ളിക്കാരനാണെങ്കില് പണ്ടേ ഞങ്ങളോട് അത്ര പ്രീതി പോരാ.. മാവില്‍ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന മാങ്ങയുടെ എണ്ണം കണ്ടു വിലപറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതായിരുന്നു ആ കച്ചവടം, പക്ഷെ, ഞങ്ങള്‍ എന്നും അവിടെ വരുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍, പുള്ളിയും ഇടക്കിടെ അവിടെ വന്നു നോക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. പുള്ളി വരുമ്പോള്‍, ഞങ്ങള്‍ അവിടെ എവിടെയെങ്കിലും പതുങ്ങി നില്ക്കും,, പുള്ളിക്കാരന്‍ സ്ഥലം വിടുമ്പോള്‍, ഉടന്‍ തുടങ്ങും കല്ലേറ്. ആ നാളുകളില്‍ ജിമ്മിക്ക് റേഷന്‍ കടയില്‍ ഓവര്‍ ടൈം ചെയ്യേണ്ടി വന്നില്ലായിരുന്നു..എന്തിന് ചെയ്യാന്‍? അതിനും മാത്രം മാങ്ങയല്ലേ ഓരോ ദിവസവും ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങള്‍ കഴിച്ചിരുന്നത്. പിന്നെങ്ങനെയാ പൊറോട്ട കഴിക്കാന്‍ വയറ്റില്‍ സ്ഥലം കാണുക? ആ മാമ്പഴക്കാലം ഞങ്ങള്‍ ശെരിക്കും ആസ്വദിച്ചു.. അതിന് കാരണം ആ മാങ്ങാ എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്തുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു ത്രില്‍, അതും ജോജിയുടെ വീടുകരെയും, നാരായണനെയും പേടിച്ചുള്ള ആ മാങ്ങാ ഏറിയാല്‍, അത് ഒരു രസമുള്ള പരിപാടി ആയിരുന്നു കേട്ടോ..ഒരു പക്ഷെ ജീവിതത്തില്‍ ഏറ്റവും നന്നായി ആഘോഷിച്ച മാമ്പഴക്കാലവും, അവുധിക്കലവും അതായിരുന്നിരിക്കണം..
No comments:
Post a Comment