ആ പ്രണയത്തിന്റെ അന്ത്യം..

ഈ സംഭവങ്ങള്‍ വായിക്കുന്നവരോട് ഒരു അഭ്യര്‍ഥന ഉണ്ട്. ദയവായി, നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ എന്നെ അറിയിക്കണം..പ്ലീസ്.., എനിക്കറിയാം ആരൊക്കെയോ ഇതിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നുണ്ട് എന്ന്, എന്‍റെ hit counter എന്നെ അത് അറിയിക്കുന്നുമുണ്ട്.. ദയവായി നിങ്ങള്‍ ഒരു comment പറഞ്ഞു കടന്നു പോകുകയാണെങ്കില്‍ എനിക്ക് എഴുതാന്‍ ഒരു പ്രജോദനം ആയേനെ.. ഇനി പിന്നെ നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം പോലെ..

അപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ എവിടെയാ? ഓ.. ആ പ്രണയത്തിന്റെ അന്ത്യം.. ആ ഇടക്കാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ CLC യില്‍ ഒരു ക്യാമ്പ് നടന്നത്. ഞങ്ങളുടെ പള്ളിയുടെ കീഴിലുള്ള എല്ലാ പള്ളികളില്‍ നിന്നുമുള്ള CLC ക്കാര്‍ അതില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ഞാന്‍ PDC പഠിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അത് നടന്നത്. എന്‍റെ പ്രേമം അതിന്‍റെ ഏറ്റവും പരിതാപകരമായ അവസ്തവിശേഷത്തിലൂടെ കടന്നു പോകുമ്പോളായിരുന്നു ആ ക്യാമ്പ് നടന്നത്. എന്‍റെ താരം വീട്ടു തടങ്കലില്‍ ആയിരുന്നു അപ്പോള്‍. വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടിയായിരുന്നു ഒന്നു കണ്ടിരുന്നത്‌ തന്നെ. അപ്പോള്‍ പിന്നെ ക്യാമ്പില്‍ വരിക എന്നത് തീര്‍ത്തും അസാധ്യം. പക്ഷെ എനിക്കു ആ ക്യാമ്പില്‍ പങ്കെടുത്തെ മതിയാകുമായിരുന്നുള്ളൂ, കാരണം അതിന്‍റെ സംഘടകരില്‍ ഒരാള്‍ ഞാന്‍ ആയിരുന്നു. 3 ദിവസത്തെ ക്യാമ്പ് ആയിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഏരിയായിലെ എണ്ണംപറഞ്ഞ കിളികള്‍ ഒക്കെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതില്‍ എനിക്കു നേരത്തെ അറിയാവുന്ന, പണാവള്ളിയില്‍ നിന്നുള്ള ഒരു കുട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒത്തിരി ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചു, ഒത്തിരി നേരം ഞങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചു ചിലവഴിച്ചു, അങ്ങനെ ഒത്തിരി നല്ല കൂട്ടുകാരും ആയി. അങ്ങനെ ആ ക്യാമ്പ് കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു, എങ്കിലും, ഇടക്കൊക്കെ ആ കുട്ടിയെ ഞാന്‍ കാണാറുണ്ടായിരുന്നു "ചിറയില്‍പറമ്പില്‍" ബസില്‍ ചില്ലിട്ട് വച്ച പോലെ..നല്ല ഒരു കൂട്ടുകാരി എന്നതില്‍ കൂടുതല്‍ ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു അപ്പോള്‍. പക്ഷെ, എങ്ങനെയോ എന്‍റെ താരം ഈ കഥകള്‍ അറിഞ്ഞു. പിന്നെ എന്നോട് സംസാരിക്കാനോ, കാണുവാനോ, കത്തുകള്‍ തരുവാനോ അവള്‍ തയ്യാറായില്ല. ഒന്നു കാണുവാന്‍, ഒന്നു സംസാരിക്കുവാന്‍ ഞാന്‍ ഒത്തിരി ശ്രെമിച്ചു.. എനിക്ക് പിടിതരാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി അവള്‍ .പിന്നെ ഞാന്‍ കേട്ടത്, എനിക്ക് അവളുടെ കത്തുകള്‍ എത്തിച്ചു തന്ന ആ പയ്യനുമായി അവള്‍ പ്രണയത്തില്‍ ആയെന്നാണ്‌. തകര്‍ന്ന് പോയി ഞാന്‍.. ഒത്തിരി ശ്രെമിച്ചെങ്കിലും എനിക്കവളുമായി കണ്ടുമുട്ടാന്‍ സാധിച്ചില്ല, അല്ലെങ്കില്‍ അവള്‍ അതിന് സമ്മതം തന്നില്ല. തീര്‍ത്തും തകര്‍ന്ന് പോയ അവസ്ഥയില്‍ എന്‍റെ കൂട്ടുകാര്‍ എനിക്ക് ബലമേകി. "അവള്‍ പോകുന്നെന്കില്‍ പോട്ടെടാ.." എന്ന് ഒരുത്തന്‍. "അല്ലെങ്കിലും നിനക്കവല്‍ ചേരുന്നില്ലായിരുന്നു" എന്ന് മറ്റൊരുത്തന്‍(കിട്ടാത്ത മുന്തിരി പുളിക്കും അല്ലെ? ). എന്തായാലും തീരുമാനമായി..കരഞ്ഞും പിഴിഞ്ഞും സങ്കടപെട്ടും ഇരിക്കാന്‍ മനസില്ല എന്ന് മനസ്സില്‍ ഉറപ്പിച്ചു. കൂടെ മറ്റൊന്ന് കൂടി, ഇനി ഒരിക്കലും പ്രേമിക്കില്ല എന്നും ...പിന്നീട് ഒരിക്കല്‍ വൈക്കത്തേക്കുള്ള യാത്രക്കിടയില്‍ അവളെ കണ്ടുമുട്ടി. ഒത്തിരി നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം അവളെ പെട്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ എന്‍റെ ഹൃദയം പടപടാന്നു ഇടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എങ്കിലും അവളെ കണ്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു ബോട്ട് ഇറങ്ങി ഞാന്‍ നടന്നു തുടങ്ങി.. അപ്പോള്‍ പിറകില്‍ നിന്നും "എടോ എടോ" എന്നുള്ള ഒരു വിളി. നാളിതുവരെ "സിബിച്ചേട്ടാ" എന്ന് സ്നേഹപൂര്‍വ്വം വിളിച്ചു കേട്ട നാവില്‍ നിന്നും എടോ എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒന്നു അമ്പരന്നു..സ്വരം തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. ഒത്തിരി ദേഷ്യത്തോടെ അവള്‍ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി " ഇനി താന്‍ എന്നെ നോക്കേണ്ടാ എനിക്ക് തന്നെ ഇഷ്ടമല്ല". " താന്‍ " എന്ന വിളിയും "എടോ " എന്ന സംബോധനയും എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിചെങ്കിലും ഞാന്‍ ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ അവളുമായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു നടന്നു..ആ സംസാരത്തില്‍ നിന്നും എനിക്കൊന്നു മനസിലായി ആ ക്യാമ്പില്‍ കണ്ട ആ പെണ്‍കുട്ടിയാണ് ഇതിനൊക്കെ കാരണം എന്ന്.. എങ്കിലും അതിനെക്കുറിച്ച് എന്നോട് ഒരു വാക്ക് പോലും നേരിട്ടു ചോദിക്കാതെ, മറ്റൊരാളെ പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയ ആ മനസിനെ മനസിലാക്കാന്‍ ഈ പാവം പള്ളിപ്പുറത്തുകാരന് കഴിഞ്ഞില്ല..ഏകദേശം നാലു വര്‍ഷത്തോളം നീണ്ട ഞങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിനു അങ്ങനെ ഒരു അവസാനം ആയി. എന്നെ പിരിഞ്ഞു, ഏതാനും ദിവസങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ മറ്റൊരാളെ പ്രേമിച്ചു തുടങ്ങിയ ആ എന്‍റെ താരത്തിനു എന്നെ ശരിക്കും ഇഷ്ടംയിരുന്നോ, ഇന്നും അതിനുത്തരം എനിക്കറിയില്ല. ഒരു പക്ഷെ കുട്ടിക്കാലത്തിന്റെ അവളുടെ വികൃതികളില്‍ ഒന്നു ആയിരുന്നിരിക്കണം എന്നോടുള്ള ആ പ്രണയവും. അതിനെ serious ആയി ഞാന്‍ കണ്ടതിനു അവളെ എന്തിന് കുറ്റപ്പെടുത്തണം?